Uyku apnesi uyku sırasında solunumun 10 saniyenin üzerine durmasıdır. Saat başına düşen apne sayısı belli bir sayının üzerine ise ve bu duruma klinik belirtiler de eşlik ediyorsa uyku apnesi tanısı konur. Uyku apnesi sıklıkla horlama ile birliktedir. Horlama etraftaki kişileri rahatsız ederken, uyku apnesi hastanın kendi günlük yaşamında tehlike oluştur ve sağlığına zarar verir. Tedavi edilmeyen uyku apnesi kalp ve akciğer ile ilgili rahatsızlıklara, kan oksijen miktarında önemli ölçüde düşmeye sebep olabilir. Tıkayıcı uyku apnesi burudaki şekil bozuklukları, burun polipleri, konka hipertrofileri, alerjiye bağlı mukozal ödem, büyük geniz eti, burun, geniz ve boğazdaki kist ve tümörler, yumuşak damaktaki şekil ve fonksiyon bozuklukları, büyük bademcikler, yutak ve gırtlağın şekil bozuklukları ve tümörleri, dil kökünde büyüme, yüz ve çene kemik dokularında yapısal bozukluklar ve soluk borusundaki (trakea) yapısal bozukluklardan kaynaklanabilir. Bu durumlarda hasta nefes almak istemesine rağmen soluk yolu tıkanır ve apne oluşur. Bu duruma tıkayıcı apne denir. Ayrıca beyin kaynaklı hastalıklardan kaynaklanan santral apneler de vardır. Şişmanlık uyku apnesi için çok önemli bir risk faktörüdür. Hormonal bazı hastalılar da uyku apnesine sebep olabilir.

Uyku apneli hasta sabah kalktığında yorgundur. Gün içinde uykusu gelir ve dikkatini toplayamaz, kronik baş ağrısından yakınabilir. Hastalık tedavi edilmediği takdirde sosyal yaşamdaki performans düşüklüğü ve önemli kaza riski yanında, kalp haslıkları ile de karşı karşıya kalabilir. Hastalığın tanısı klinik belirtiler, muayene bulguları ve uyku testi ile konur. Üst solunum yollarında rahat nefes almayı engelleyen bir patoloji varsa cerrahi olarak düzeltmesi şifa ile sonuçlanabilir. Nörolojik bozukluk sebebi ile ortaya çıkmış uyku apnesi varsa ilgili hastalığın tedavisi yapılır ve uyku süresince pozitif basınç uygulayan maskeler verilir.